Καρέζη Τζένη

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Πέθανε το 1992 από την επάρατη νόσο. Το πραγματικό της όνομα ήταν Ευγενία Καρπούζη. Από τα πρώτα χρόνια της καριέρας της έγινε δημοφιλής στο ευρύ κοινό, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο. Διακρίθηκε εξίσου σε κωμικούς και σε δραματικούς ρόλους. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1954 (ΡΕΞ) πλάι στη Μελίνα Μερκούρη και το Βασίλη Διαμαντόπουλο με το έργο "Ωραία Ελένη".

Στον κινηματογράφο ξεκίνησε ένα χρόνο μετά, το 1955, στην ταινία της Φίνος-Φιλμ, Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο. Το 1961 ίδρυσε δικό της θίασο, ενώ το 1964 με το ρόλο της στην ταινία Κόκκινα φανάρια, εντυπωσίασε στο φεστιβάλ των Καννών και η φήμη της ξεπέρασε τα σύνορα της Ελλάδας. Το 1968, παντρεύτηκε με τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο, με τον οποίο έκτοτε συνέπραξε καλλιτεχνικά. Συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους ηθοποιούς της εποχής της σε θέατρο, κινηματογράφο τηλεόραση και ραδιόφωνο, ενώ τα τραγούδια που ερμήνευσε έμειναν αθάνατα.

Το 1973 ανέβασε στο θέατρο, μαζί με τον σύζυγό της Κώστα Καζάκο, το θεατρικό έργο "Το μεγάλο μας τσίρκο" το οποίο εξευτέλιζε την δικτατορία του 1967-1974. Γι` αυτό το λόγο πέρασαν αρκετές νύχτες στη φυλακή.

- Διάσημες Ατάκες:
«Θα ήθελα να είχα γνωρίσει πιο πριν τον Kώστα. Nα είχα κερδίσει τα χαμένα χρόνια. Tίποτ’ άλλο. Bλέπεις, εγώ σ’ όλη τη ζωή μου περίμενα τον Kαζάκο. Δεν τον είχα βρει και περιπλανιόμουν» (για τον Κώστα Καζάκο)

«Eγώ ποτέ δεν το έκανα για τα λεφτά. Ποτέ δεν με ενδιέφεραν Tο έκανα γιατί ήθελα να παίζω μπροστά στο κοινό»